ADİYAT
100|1|Andolsun soluya soluya koşanlara.
100|2|Tırnaklarıyle bastıkça taştan kıvılcım saçanlara.
100|3|Sabah çağı, düşmanı basanlara.
100|4|Derken her yanı toza, dumana boğanlara.
100|5|Derken düşman topluluğunun ta ortasına dalanlara.
100|6|Şüphe yok ki insan, Rabbine karşı pek inatçıdır, pek nankördür.
100|7|Ve şüphe yok ki o, buna tanıktır.
100|8|Ve şüphe yok ki insan, hayrına yarıyan malamülke karşı da pek düşkündür, pek nekestir.
100|9|Fakat bilmez mi ki kabirlerdekiler, dışarı çıkınca.
100|10|Ve gönüllerdekiler, meydana vurulup bilinince.
100|11|Şüphe yok ki Rabbin, o gün, onların her şeyini bilir elbette.