CİN
72|1|De ki: Bana vahyedildi bu gerçekten de; cinlerin bir topluluğu, beni dinlediler de şüphe yok ki dediler, biz, şaşılacak bir Kur’an duyduk.
72|2|Doğru yolu göstermede, derken inandık ona ve kesin olarak hiçbir kimseyi, Rabbimize ortak saymayacağız.
72|3|Ve şüphe yok ki Rabbimizin şanı, yücelerden de yüce, ne bir arkadaş edinmiştir ve ne bir oğul.
72|4|Ve şüphe yok ki aklı olmayanımız, Allah hakkında saçma ve boş laflar ediyormuş.
72|5|Ve bizse şüphe yok ki ne insanlar, ne de cinler, Allah hakkında yalan şeyler söylemez sanıyorduk.
72|6|Ve gene şüphe yok ki insanlardan bazı kimseler, cinlerden bazılarına sığınıyorlar da onların taşkınlığını, zulümlerini arttırıyorlar.
72|7|Ve şüphe yok ki onlar da sizin sandığınız gibi Allah’ın, kesin olarak hiçbir kimseyi tekrar diriltmiyeceğini sanıyorlar.
72|8|Ve gerçekten de biz, göğü yokladık da orasını, kuvvetli bekçilerle ve şihaplarla dolu bulduk.
72|9|Ve gerçekten de biz, orada, bir söz duymak için bazı yerlere otururduk, fakat şimdi kim, dinlemeye kalkışsa kendisini gözetliyen bir şihap buluyor.
72|10|Ve gerçekten de bilmiyoruz, yeryüzündekilere bir kötülük gelmesi mi isteniyor, yoksa Rabbleri, onlara doğru yolu buldurmayı mı diledi?
72|11|Ve gerçekten bizden temiz kişiler de vardı, içimizde, böyle olmayanlar da vardı; ayrıayrı yollar tutmuştuk.
72|12|Ve gerçekten de iyice anladık ki yeryüzünde Allah’ı aciz bırakmamıza imkan yok ve kaçmakla da asla onu acze düşüremeyiz.
72|13|Ve gerçekten de doğru yolu gösteren Kur’an’ı duyunca inandık ona; kim Rabbine inanırsa artık ne mükafatın azalmasından korkar, ne de zulümden ve kötülükten.
72|14|Ve gerçekten de bizden, Müslüman olanlar da var, gerçekten sapıp zulmedenler de; artık kimler Müslüman olursa onlardır doğruluk yolunu arayıp bulanlar.
72|15|Fakat gerçekten sapıp zulmedenlere gelince, onlar da cehenneme odun olurlar.
72|16|Ve eğer yolda dosdoğru yürüselerdi onları bolbol suvarırdık elbette.
72|17|Sınamak için onları böylece ve kim, Rabbini anmaktan yüz çevirirse onu, gittikçe artıp duran bir azaba sokar.
72|18|Ve şüphe yok ki secde edilen yerler, Allah’a aittir, artık orada Allah’la beraber hiçbir kimseyi çağırmayın.
72|19|Ve şüphe yok ki Allah’ın kulu, ona çağırmaya kalktı mı cinler, öylesine toplanıyorlardı etrafına ki neredeyse birbirlerini ezeceklerdi.
72|20|De ki: Ben, ancak Rabbime çağırmadayım ve ona, hiçbir kimseyi ortak olarak kabul etmemedeyim.
72|21|De ki: Benim, size bir zarar vermeye de gücüm yetmez, sizi doğru yola götürmeye de.
72|22|De ki: Beni, hiçbir kimse, Allah’ın azabından kurtaramaz ve ben ondan başka sığınacak birisini de bulamam.
72|23|Bana düşen, ancak Allah’tan tebliğdir ve onun hükümlerini size bildirmektir; ve kim, Allah’a ve Peygamberine karşı gelirse artık onun hakkıdır cehennem ateşi, ebedi olarak da kalır orada.
72|24|Sonunda, vaadedilen şeyi gördüler mi artık bilirler kimmiş yardımcısı daha zayıf ve sayı bakımından taraftarı daha az?
72|25|De ki: Ben bilmem, size vaadedilen pek mi yakın, yoksa Rabbim, onu bir müddet uzattı mı?
72|26|Gizliyi bilen odur, gizlediği şey de hiçbir kimseye açılmaz.
72|27|Ancak peygamberlerden seçtiği müstesna; onların da önlerinde, artlarında gözetleyiciler yollar.
72|28|Gerçekten de Rablerinin elçiliklerini hakkıyla yaptıklarını, hükümlerini tebliğ ettiklerini bilsin diye ve onların her halini de bilgisiyle kavramış, kuşatmıştır ve her şeyi, birbir sayıp tespit etmiştir.