FECR
89|1|Andolsun ağaran sabaha.
89|2|Ve on geceye.
89|3|Ve çifte ve teke.
89|4|Ve ışırken geceye.
89|5|Bu antta büyük bir şey yok mu aklı başında olana?
89|6|Görmedin mi Rabbin neler yaptı Âd’a?
89|7|Direklerle dolu İrem’e.
89|8|Öylesine bir şehirdi ki yaratılmamıştı eşi şehirler arasında.
89|9|Ve vadileri oyan, kayaları kesen Semud’a.
89|10|Ve direk gibi sağlam kumandanları olan Firavun’a?
89|11|Öylesine ki azdılar şehirlerde.
89|12|Derken bozgunculuğu çoğalttılar oralarda.
89|13|Derken Rabbin de onlara bir azap kamçısıdır, yağdırdı.
89|14|Şüphe yok ki Rabbin kullarının yollarında, pusudadır, onları görüp gözetir.
89|15|İnsan, öyle bir mahluktur ki Rabbi, onu sınadı da büyüttü, ve nimetler verdi mi, Rabbim der, layıktım da büyüttün beni.
89|16|Ve fakat sınadı da rızkını daralttı mı, Rabbim der, alçalttı beni.
89|17|İş öyle değil, hayır; siz, ne yetimi ağırlıyorsunuz.
89|18|Ve ne birbirinizi, yoksulu doyurmaya teşvik ediyorsunuz.
89|19|Ve mirası, habbesine dek yiyorsunuz.
89|20|Ve malı, alabildiğine seviyorsunuz.
89|21|İş öyle değil, hayır, yer bir kere paramparça olup dümdüz bir hale geldi mi.
89|22|Ve Rabbinin emri gelip çattı da melekler, safsaf oldu mu.
89|23|Ve o gün cehennem, ortaya çıktı mı, insan, öğüt alır, anlar ama öğütün, anlayışın artık ne faydası var ona?
89|24|Keşke der, önceden, daha sağken iyilik etseydim.
89|25|Derken o gün öylesine bir azaplandırır onu ki kimsecikler, o çeşit azab edemez.
89|26|Ve öylesine bağlar onu ki kimsecikler, o çeşit bağlayamaz.
89|27|Ey iyideniyiye inanmış, şüpheden kurtulmuş can.
89|28|Dön Rabbine, ondan razı olarak ve rızasını kazanmış bulunarak.
89|29|Artık katıl kullarımın arasına.
89|30|Ve gir cennetime.